RTV Nunspeet

Ten Brink werd vanochtend gebeld door zijn buurvrouw. Het bleek opnieuw raak te zijn. "Gisteren heeft de wolf al twee schapen gepakt," vertelt hij. "Eén van die schapen was heel erg aangevreten. Het schaap is ook zo’n acht meter door de wei gesleept." De andere drie schapen zijn doodgebeten, maar niet aangevreten.

Ruim een jaar geleden werden de schapen van Ten Brink's overburen al slachtoffer van de wolf. Ook in andere omliggende plaatsen, zoals ‘t Harde, werden eerder al aanvallen gemeld. "Ik ben altijd al heel fel geweest tegen de wolf. Een leeuw laat je toch ook niet zomaar los?" stelt Ten Brink verontwaardigd.

Deze middag kwam de wolventaxateur langs bij de schapenhouder. Het is gebruikelijk bij een wolvenaanval om DNA af te nemen, zodat vastgesteld kan worden welke wolf het is geweest. "Zij vertelden ook dat hier waarschijnlijk meer dan één wolf is geweest, vanwege het ene schaap wat zo is opgegeten."

Eibert ten Brink houdt zijn schapen hobbymatig. Deze gebeurtenis haalt het plezier voor hem wel enigszins weg. "In oktober ben ik ook al negen schapen verloren door blauwtong en dan nu dit. Ik heb getwijfeld of ik er wel mee door moet gaan." De andere schapen zijn volgens Ten Brink van slag. "Normaal staan ze allemaal verspreid door de wei, maar nu staan ze allemaal in een groepje bij elkaar."

Een oplossing is lastig volgens Ten Brink. Vanuit de overheid worden er subsidies verleend voor schapenhouders om hogere omheiningen te bouwen. "Dat is voor mij geen doen. Ik heb meerdere weitjes. Eén weiland waar de schapen staan is vier hectare groot. Daar kan niet een hek omheen zetten." Ook het binnenhouden van de dieren is geen optie. "Het zijn er te veel om binnen te kunnen houden." Daarbij vindt Ten Brink het belangrijk dat zijn schapen buiten kunnen staan. "Ik wil ze niet op hoeven sluiten."