RTV Nunspeet

Onkruid verwijderen, knippen, snoeien en herschikken van planten zorgt ervoor dat de tuin er weer picobello bij ligt, maar levert ook altijd veel tuinafval op. Helaas belandt het vrijgekomen tuinafval niet altijd in de GFT- container. Dat zorgt voor grote problemen. 

Groen is toch groen?
“Het is toch gewoon groen? Dus biologisch afbreekbaar?” Dat is de meest gehoorde opmerking als mensen worden aangesproken bij het dumpen van tuinafval. Eén van de grote gevolgen van het dumpen van tuinafval zijn de invasieve exoten. Tuinafval uit vijvers kan leiden tot ongewenste en exotische plantensoorten in onze natuurwateren en oevers die snel kunnen overwoekeren zoals de grote waternavel en de watercrassula. Deze snelle groeiers overwoekeren de bestaande planten in vennen en beken. De oorspronkelijke waterplanten verdwijnen net als de waterdieren die van deze planten afhankelijk zijn. Op het land gaat het bijvoorbeeld om de reuzenberenklauw, Japanse duizendknoop en reuzenspringbalsemien. Deze soorten gedijen goed in onze natuurterreinen en kunnen inheemse plantensoorten verdringen. Soms kunnen deze planten een gebied compleet overwoekeren. Het werk, de tijd, en geld dat gestoken wordt in de bestrijding ervan is enorm.

Wist je dat je van de Reuzenberenklauw ernstige brandwonden kunt krijgen?
Het meest opvallende aan de Reuzenberenklauw is de grootte: planten kunnen 3 - 5 meter hoog worden. De stengels zijn 5 - 10 centimeter in doorsnee en de stengels hebben paarse vlekken. De bladeren zijn groot met diepe veervormige insnijdingen. Ben je in contact gekomen met de berenklauw, dan is het zaak om meteen de huid te wassen met lauw water en eventueel zeep. Als de berenklauw in de ogen terecht is gekomen, moet u ze met veel water uitspoelen. Daarnaast is het van belang dat  de aangedane huid zo min mogelijk aan zonlicht wordt blootgesteld om eventuele vorming van brandwonden te voorkomen. De reuzenberenklauw is vooral langs waterlopen, wegen en spoorlijnen te vinden.

De Reuzenberenklauw, herkenbaar aan zijn grote en paarse vlekken op de stengel | Foto Pexels

Tuinplanten lijken op hun soortgenoten in de natuur maar zijn toch echt anders
Veel van de favoriete tuinplanten stammen af van natuurlijke soorten. Denk daarbij aan hulst, wolfsmelk, maagdenpalm en madeliefjes. De soorten zijn gecultiveerd, geselecteerd op bepaalde eigenschappen, voor onze tuin. Door dumping van tuinafval neemt het aantal verwilderde sierplanten in de natuur toe. De gecultiveerde soorten, ook wel cultivars genoemd, kunnen zich mengen met inheemse soorten, waardoor de oorspronkelijk inheemse soorten verdwijnen.

Dieren de dupe

Afval levert ook risico’s op voor dieren die ervan eten, snoeiafval van bijvoorbeeld taxus is bijzonder giftig en heeft al tot de dood van menig dier geleidt. Gesnoeide planten worden niet meer als 'giftig' herkend door reeën, hazen of grote grazers die in onze natuurgebieden leven. Belangrijk is dat mensen inzien wat de gevolgen zijn van het achterlaten van tuinafval in de natuur!

Zomaar tuinafval storten in de natuur is wettelijk verboden is. Je kunt hiervoor een boete krijgen.

Waar dan wel storten?
Gebruik je groene container of maak een composthoop en verrijk je eigen tuin met je eigen compost. Hoe je dit doet? Klik hier voor tips.